Ιαματική πηγή
"Στην Κυλλήνη υπάρχουν ιερά του Ασκληπιού και της Αφροδίτης. το άγαλμα του Ερμή που οι ντόπιοι τιμούν τόσο πολύ είναι ένα μόνο ανδρικό όργανο πάνω σε βάθρο".
Οι ιαματικές πηγές της Κυλλήνης βρίσκονται σε απόσταση τριακοσίων μέτρων απο το Ιόνιο πέλαγος, προς Ν. της Γλαρέντζας και Ν.Δ του Χλεμουτσίου, σε θέση, στην οποία κατά την αρχαιότητα υπήρχε Ασκληπιείο και λατρεία και άλλων θεοτήτων.
Αυτό επιβεβαιώνει ο περιηγητής Παυσανίας με την παραπάνω περιγραφή.
Την ύπαρξη του υδροθεραπευτηρίου Λίντζι (Κυλλήνης) κατά την αρχαιότητα, τους Ρωμαικούς χρόνους και μετέπειτα μαρτυρούν τα εκεί σωζόμενα ερείπια Ρωμαικών θερμών λουτρών, που βρίσκονται στην ιαματική πηγή, κτισμένα με τούβλα και πολύ ασβέστη.
Είναι γνωστό οτι οι Ρωμαίοι είχαν ιδρύσει πολλές λουτροπόλεις στην αχανή αυτοκρατορία τους και μια από τις οποίες ήταν και η λουτρόπολη της Κύλλήνης και μητ'ης άλιστα σε πλήρη ακμή.
Ο καταγόμενος απο τη Ρώμη Ελληνας γιατρός Ασκληπιάδης (130-59 π.Χ) ήταν κατά της υπέρμετρης χρήσης φαρμάκων και υπέρ της γενικής χρήσεως της λουτροθεραπείας, κινησιοθεραπείας και της απλής δίαιτας. Ηταν ο κύρος εισηγητής της υδροθεραπείας στους Ρωμαίους.
Ο Γαληνός σε πολλά έργα του αναφέρεται στην υδροθεραπεία. Ο δε Κέλσος στην γενική και αναλυτική πραγματεία του όπου εκθέτει στη λατινική τις γενικές αρχές της Ελληνικής Ιατρικής πειστήμης πραγματεύεται περί λουτρών απο θεραπευτικής απόψεως.
Η περιοχή των Λουτρών Λίντζι (Κυλλήνης) παρουσιάζει πυκνή βλάστηση και με αιωνόβια δέντρα κυρίως ευκάλυπτους που φυτεύθηκαν τα έτη 1890-1892, μεταφερθέντες απο την Γαλλία με την φροντίδα της εαιρίας ΣΠΑΠ που είχε αναλάβει την εκμετάλλευση των Λουτρών.
Το τοπίο της περιοχής των Λουτρών είναι ειδυλλιακό και φημίζεται για την διαυγή ατμόσφαιρα, την λαμπρότητα του ήλιου και τις υπέροχες δύσεις του.
Το μαγευτικό περιβάλον της Ιαματικής πηγής με τα εντυπωσιακά πολλές φορές θεραπευτικά αποτελέσματά της παρέχουν υην εντύπωση οτι φυσικές και υπερφυσικές δυνάμεις συνείργησαν και απέδωσαν αρμονικό σύνολο, το οποίο προκαλεί τον θαυμασμό και την έκπληξη.
Είναι δε αξιοσημείωτο οτι όπου η φύση γελά και η αρμονία υπερβαίνει τα όρια του ωραίου και του θαυμαστού, αντιλαμβάνεται κανείς πόσο εύκολο ήταν να λατρευτεί ο θεός της ιατρικής Ασκληπιός.
Εδώ ο λουόμενος δεν βρίσκει την γιατρειά του μόνο απο τη δύναμη του ιαματικού νερού. Την βρίσκει και στην ηρεμία του πνεύματος, την απόλαυση των οφθαλμών, την γαλήνη της ψυχής και την αποθέωση της φύσης.